Sieroszewice, dnia 9 stycznia 2013 r.

Nr IPR 6220.05.4.12                                                                                                                     

DECYZJA

O ŚRODOWISKOWYCH UWARUNKOWANIACH

bez przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko

            Na podstawie art.71 ust. 1 i 2 pkt 2, art. 75 ust.1 pkt 4, art.84 oraz art.85 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), w związku z § 3 ust. 1 pkt. 6 lit. „b”  Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 257 poz. 2573 ze zm.),
w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pana Zbigniewa Łęckiego, zam. Rososzyca, ul. Krótka 1; 63-405 Sieroszewice, w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla realizacji przedsięwzięcia pn.: budowie jednej turbiny wiatrowej z placem montażowym, drogą dojazdową oraz przyłączem energetycznym SN-15kV ze stacją na działce  numer 332 położonej w miejscowości Rososzyca, oraz po zasięgnięciu opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska
w Poznaniu i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ostrowie Wielkopolskim

O r z e k a m

1) Realizacje przedmiotowego przedsięwzięcia i stwierdzam brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko
2) Określam warunki realizacji przedsięwzięcia biorąc pod uwagę informacje o uwarunkowaniach o których mowa w art. 63 ust. 1 ustawy
3) Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załączniki do decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

UZASADNIENIE

W dniu 20.11.2012 r., wpłynął wniosek Pana Zbigniewa Łęckiego, zam. Rososzyca, ul. Krótka 1; 63-405 Sieroszewice w sprawie budowy jednej turbiny wiatrowej z placem montażowym, drogą dojazdową oraz przyłączem energetycznym SN-15kV ze stacją na działce  numer 332 położonej w miejscowości Rososzyca, Gmina Sieroszewice.

Przedmiotowa inwestycja należy do przedsięwzięć wymienionych w § 3 ust 1 pkt. 6 lit. „b”  Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących  znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 ze zmianami), dla których ocena oddziaływania na środowisko może być wymagana.

W związku z powyższym na podstawie art. 64 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 3 października 2008r. (Dz. U. z 2008r. Nr 199, poz. 1227 ze zmianami) o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wystąpiono do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z wnioskiem o wydanie opinii o konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przedmiotowego przedsięwzięcia. W dniu 24 grudnia 2012 r. otrzymano opinie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu,
w której stwierdza się, że nie ma potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Z takim samym wnioskiem wystąpiono do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ostrowie Wielkopolskim. W dniu 4 grudnia 2012 r. otrzymano opinie, w której  Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ostrowie Wielkopolskim stwierdza, że przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko jest wymagane, w opinii tej określono zarazem co powinien zwierać raport.

          Na podstawie art. 61 § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), pismem z dnia 21 listopada 2012r., (znak: IPR 6220.05.1.12) zawiadomiono strony o toczącym się postępowaniu w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wzywając do złożenia na piśmie swoich uwag i wniosków w stosunku do lokalizacji przedmiotowego przedsięwzięcia. W toku postępowania strony poinformowano też o wystąpieniu do organów opiniujących. W wyznaczonym terminie nie złożono do urzędu  żadnych uwag lub wniosków.

Planowana inwestycja polega na budowie turbiny wiatrowej DeWind D6/62 o mocy 1 MW wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną (plac montażowy, droga dojazdowa oraz przyłącze energetyczne SN-15kV ze stacją).

Z informacji zawartych w karcie informacyjnej przedsięwzięcia wynika, że maksymalna wysokość wieży wyniesie 68,5 m, a średnica rotora 62 m. Całkowita maksymalna wysokość elektrowni wiatrowej (od podstawy do najwyżej położonego punktu, wyznaczonego przez uniesioną łopatę śmigła) wyniesie 99,5 m. Maksymalna moc akustyczna siłowni wyniesie 102,5 dB. Łopaty wirnika na odcinku 1/3 długości zostaną pomalowane w czerwono-białe pasy. Planowana turbina zostanie podłączona do krajowej sieci energetycznej. Wewnątrz wieży poprowadzony zostanie kabel energetyczny od generatora (zlokalizowanego w gondoli elektrowni) w kierunku fundamentów,
a dalej podziemną linią kablową 15 kV na głębokości ok. 1 m do sieci średniego napięcia SN przebiegającej przez teren działki. Dojazd do elektrowni wiatrowej będzie odbywał się po istniejących drogach utwardzonych i gruntowych. Na etapie budowy instalacji na terenie zainwestowania zostanie wykonany 50 m podjazd o szerokości 5 m oraz zostanie utwardzony plac manewrowo - montażowy. Po realizacji inwestycji droga zostanie zwężona do szerokości 3 m, a plac zlikwidowany.

Teren zainwestowania oraz tereny sąsiednie stanowią grunty wykorzystywane rolniczo, najbliższy teren zabudowy zagrodowej to działka o nr 321 obręb Rososzyca, zlokalizowana w odległości ok. 274 m od planowanej inwestycji.

Z przedstawionych w uzupełnieniu karty wyników analizy akustycznej przedsięwzięcia wynika, że eksploatacja przedsięwzięcia nie będzie powodowała przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu, określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu
w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826 ze zm.) na najbliższych terenach objętych ochroną akustyczną. Z uwagi na rozciągające się wokół siłowni pola uprawne w analizie akustycznej Inwestor uwzględnił parametry środowiska mające wpływ na rozkład poziomu hałasu wokół inwestycji, tj. zmrożenie gruntu w porze zimowej.

Odpady powstające w trakcie eksploatacji (konserwacji) elektrowni wiatrowej będą przekazywane odbiorcom posiadającym zezwolenie na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów.

W odniesieniu do zapisów art. 63 ust. 1 pkt 2 lit. a, c i d ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko stwierdzono, że planowane przedsięwzięcie nie będzie negatywnie oddziaływać na obszary wodno-błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych, obszary leśne oraz obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wód i obszary ochronne zbiorników wód śródlądowych.

Ze względu na skalę i charakter planowanego przedsięwzięcia, w odniesieniu do art. 63 ust. 1 pkt 1 lit. a i d ww. ustawy stwierdzono, że w wyniku realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia nie zwiększy się znacząco poziom hałasu w środowisku. Ponadto przedsięwzięcie nie spowoduje przekroczenia dopuszczalnych poziomów substancji
w powietrzu.

Z postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu nr WOO-III.4240.356.2012.AM z dnia 18.12.2012r. wynika, że najbliższa inna elektrownia wiatrowa będzie zlokalizowana w odległości ok. 5 km w kierunku północno-zachodnim od planowanego przedsięwzięcia, na terenie gminy Nowe Skalmierzyce. W związku
z powyższym, zgodnie z art. 63 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko stwierdzono, iż w związku z lokalizacją i skalą inwestycji w fazie eksploatacji przedsięwzięcia nie będzie dochodzić do kumulowania się oddziaływań planowanego przedsięwzięcia i innych przedsięwzięć.

Mając na uwadze art. 63 ust. 1 pkt 1 lit. c i e ww. ustawy stwierdzono, że eksploatacja przedsięwzięcia nie wiąże się z nadmiernym wykorzystaniem zasobów naturalnych
i ryzykiem wystąpienia poważnej awarii, przy uwzględnieniu używanych substancji
i stosowanych technologii.

Odnosząc się do zapisów art. 63 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko ustalono, że inwestycja zlokalizowana będzie poza granicami obszarów objętych ochroną prawną na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.). Najbliżej położonymi obszarami Natura 2000 są: obszar specjalnej ochrony ptaków „Dolina Baryczy" PLB020001, oddalony o około 15 km od planowanego przedsięwzięcia i obszar mający znaczenie dla Wspólnoty „Ostoja nad Baryczą" PLH020041, oddalony o około 15,2 km od planowanego przedsięwzięcia. W karcie informacyjnej przedsięwzięcia przeanalizowano wpływ inwestycji na awifaunę i chiropterofaunę. Wyniki analizy przedstawiono w postaci opracowań: „Ekspertyza planowanej elektrowni wiatrowej na działce ewidencyjnej nr 332 w Rososzycy w gminie Sieroszewice w aspekcie wartości okolicy dla ptaków, ewentualnych zagrożeń dla ptaków oraz ich minimalizacji" (Paweł T. Dolata), „Materiały o występowaniu nietoperzy Chiroptera w gminie Sieroszewice w aspekcie projektowanej elektrowni wiatrowej na działce ewidencyjnej nr 332 w Rososzycy" (Paweł T. Dolata), „Walory chiropterologiczne obszaru planowanej elektrowni wiatrowej okolic wsi Rososzyca (gmina Sieroszewice). Wyniki wstępnego rozpoznania, przeprowadzonego w drugiej połowie sierpnia 2012" (Joanna Strzelczyk). Z informacji zawartych w karcie wynika, że w najbliższej odległości (200 m) od planowanej elektrowni wiatrowej brak obecności struktur atrakcyjnych dla ptaków. Najbliższe stwierdzone kolonie lęgowe nietoperzy i ich zimowiska zlokalizowano
w odległości ponad 1 km od inwestycji. W uzupełnieniu karty Inwestor wskazał, iż
w przypadku zaobserwowania (przez I twe stora i jego pracowników lub członków Południowowielkopolskiej Grupy Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków) znaczącego przelotu, odpoczynku lub żerowania ptaków elektrownia wiatrowa będzie okresowo wyłączana. Mając na względzie powyższe oraz lokalizację przedmiotowej inwestycji poza ponadregionalnymi korytarzami ekologicznymi nie przewiduje się znaczącego negatywnego oddziaływania inwestycji na środowisko przyrodnicze, w tym na obszary chronione, a w szczególności na siedliska i gatunki roślin i zwierząt, dla których ochrony zostały wyznaczone ww. obszary Natura 2000, ani pogorszenia integralności obszarów Natura 2000 lub ich powiązania z innymi obszarami.

Mając na uwadze powyższe oraz po przeanalizowaniu zapisów art. 63 ust 1 ustawy
z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), a więc zbadaniu: rodzaju i charakterystyki przedsięwzięcia, usytuowania przedsięwzięcia z uwzględnieniem możliwego zagrożenia dla środowiska w przy istniejącym użytkowaniu terenu, zdolności samooczyszczenia się środowiska i odnawiania się zasobów naturalnych, walorów przyrodniczych i krajobrazowych oraz po przeanalizowaniu rodzaju i skali możliwego oddziaływania rozważanego
w odniesieniu do uwarunkowań wymienionych powyżej, organ prowadzący na podstawie art. 75 ust.1 pkt 4 powołanej wyżej ustawy orzekł o braku potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko pn. budowy jednej turbiny wiatrowej
z placem montażowym, drogą dojazdową oraz przyłączem energetycznym SN-15kV ze stacją na działce  numer 332 położonej w miejscowości Rososzyca, Gmina Sieroszewice.
Wobec powyższego orzekam jak w sentencji niniejszej decyzji.

Pouczenie

Decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dołącza się do wniosku o wydanie decyzji
o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę. Złożenie wniosku powinno nastąpić w terminie 4 lat od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna. Termin, o którym mowa powyżej może ulec wydłużeniu o 2 lata, jeżeli realizacja planowanego przedsięwzięcia przebiega etapowo oraz nie zmieniły się warunki określone w decyzji, o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia nie rodzi praw do terenu inwestycji oraz nie narusza praw własności i uprawnień osób trzecich,
a wnioskodawcy, który nie uzyskał praw do terenu, nie przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaną decyzją.
Organ właściwy do wydania decyzji o których mowa wart. 72 ust. 1 pkt 1-13 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.
z 2008r. Nr 199, poz. 1227) dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, podaje do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji
i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz dokumentacją sprawy. Decyzja została zamieszczona na stronie Biuletynu Informacji Publicznej (www.sieroszewice.pl), prowadzonym przez Wójta Gminy Sieroszewice.

             Od niniejszej decyzji służy stronom odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu, ul. Częstochowska 12 za pośrednictwem Wójta Gminy Sieroszewice w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Załącznik:
Charakterystyka przedsięwzięcia

Załącznik nr 1 do decyzji nr IRP Nr IPR 6220.05.4.12

z dnia 9 stycznia 2013r

CHARAKTERYSTYKA PRZEDSIĘWZIĘCIA

Planowana inwestycja polega na budowie jednowiatrakowej elektrowni, o nominalnej mocy elektrycznej turbiny nie większej niż 1 MW, a także na zrealizowaniu towarzyszącej infrastruktury (droga dojazdowa, plac montażowo-manewrowy, przyłącze energetyczne do linii SN-15kV). Proponowana lokalizacja wiatraka, to działka o numerze ewidencyjnym 332 w obrębie Rososzyca, na terenie gminy Sieroszewice.

Zamierzenie budowy wiatraka, o wysokości do maksymalnie 115 m, jest tzw. przedsięwzięciem (wg definicji z art. 3 ust. 1 pkt 13 ustawy o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko) i wymaga wcześniejszego uzyskania decyzji
o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji, ponieważ kwalifikuje się do instalacji wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213, poz. 1397) – „instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru, inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 5, o całkowitej wysokości nie niższej niż 30 m”.

Gmina Sieroszewice położona jest we wschodniej części powiatu ostrowskiego. Od zachodu, południa i północy teren gminy graniczy z miejskimi jednostkami administracyjnymi, tj. Ostrowem Wielkopolskim, Nowymi Skalmierzycami, Mikstatem i Grabowem n/Prosną, a od wschodu z wiejskimi gminami Godziesze i Brzeziny. Wschodnia granica gminy przebiega wzdłuż rzeki Prosny. Przez teren gminy przebiega droga powiatowa nr 210 Ostrów – Grabów nad Prosną oraz droga wojewódzka nr 450 Kalisz – Opatów.

Najbliższa zabudowa - pojedyncza zagroda, obecnie niezasiedlona - znajduje się w odległości około 270 m na zachód od miejsca, w którym zostanie zainstalowana turbina wiatrowa.
W pozostałych kierunkach, w promieniu ok. 600 m, nie ma żadnego rodzaju zabudowy.

Działka, na której planuje się ustawienie turbiny wiatrowej, jest własnością inwestora
i graniczy:

- od strony północnej z działką nr 190, która jest polną, gruntową drogą dojazdową do pól uprawnych w okolicy,

- od strony zachodniej z działką nr 331 (grunty rolne)

- od strony wschodniej z działka nr 333 (grunty rolne)

- od strony południowej z działką nr 347, która również jest drogą dojazdową do okolicznych pól uprawnych i będzie pełnić funkcję drogi dojazdowej do miejsca realizacji przedsięwzięcia.

Otoczenie miejsca lokalizacji turbiny wiatrowej, to stosunkowo rozległy i zwarty obszar użytków rolnych (grunty rolne). Zrealizowanie przedsięwzięcia praktycznie nie spowoduje żadnej zmiany w sposobie użytkowania tego obszaru. Z upraw zostanie wyłączony teren bezpośrednio przy wiatraku – o średnicy ok. 8 m i teren przeznaczony na drogę dojazdową do wiatraka.

Dojazd do wiatraka będzie przebiegał w większości po istniejących drogach utwardzonych
i gruntowych.

Elektrownia wiatrowa oraz elementy towarzyszące (plac budowlany, dojazd) spowodują trwałe wyłączenie z użytkowania rolniczego części powierzchni działki inwestora.

W bezpośrednim oraz bliskim otoczeniu planowanej elektrowni wiatrowej nie występują elementy przyrodnicze i obszary cenne z punktu widzenia przyrodniczego lub zabytkowego. Najbliższe tereny zadrzewione znajdują się w odległości około 320 m w kierunku północno-zachodnim oraz ok. 360 m w kierunku wschodnim, a w odległości ok. 650 m na północ od miejsca przewidzianego pod wiatrak przepływa rzeka Ołobok.

Powierzchnia całej działki nr 332, to 1,45 ha.

Powierzchnia, która zostanie wyłączona z produkcji rolnej, to ok. 200 m2.

Powierzchnia, która ulegnie przekształceniu w wyniku realizacji przedsięwzięcia, to ok. 800 m2.

w tym:

Ø  nieprzykryta ziemią część stopy fundamentowej: ok. 50 m2,

Ø  utwardzony plac manewrowo-montażowy: ok. 500 m2,

Ø  utwardzona droga dojazdowa: ok. 250 m2.

Dojazd na teren elektrowni wiatrowej odbywać się będzie z wykorzystaniem istniejących dróg. Na działce przewidzianej pod wiatrak poprowadzony będzie 50-metrowej długości podjazd o szerokości 5 m. Ponadto przewiduje się również budowę niezbędnego utwardzonego placu manewrowo-montażowego.

Drogi i place wykonane będą w zależności od warunków geotechnicznych.

Po wybudowaniu wiatraka place zostaną zlikwidowane a droga zwężona do ok. 3m. Jeśli chodzi o sposób podłączenia planowanej elektrowni z siecią energetyczną, to wewnątrz wieży elektrowni wiatrowej poprowadzony będzie kabel energetyczny od generatora (zlokalizowanego w gondoli elektrowni wiatrowej) w kierunku fundamentów, a dalej podziemną linią kablową 15 kV, na głębokości około 1 m, do znajdującej na tej samej działce sieci energetycznej średniego napięcia SN.

Główne elementy elektrowni wiatrowej, to wieża, na której osadzona jest gondola wraz
z wirnikiem, który stanowi praktycznie, najważniejszą część konstrukcji, ponieważ to w nim przetwarzana jest energia wiatru na energię mechaniczną. Gondola umieszczona jest w taki sposób, żeby mogła się obracać w celu ciągłego ustawienia skrzydeł wirnika optymalnie do kierunku wiatru - odpowiada za to umieszczona na szczycie wieży przekładnia zębata wraz
z silnikiem. We wnętrzu gondoli znajduje się generator, który połączony jest poprzez wał szybkoobrotowy ze skrzynią przekładniową, a następnie poprzez wał wolnoobrotowy
z wirnikiem. Na wolnoobrotowym wale zamocowany jest hamulec ograniczający obroty wału podczas silnego wiatru.

Na wskazanym obszarze zostanie zainstalowana jedna turbina wiatrowa o nominalnej mocy produkcyjnej do 1 MW, charakteryzująca się wysokością wieży do 80 m i średnicą wirnika do 65 m.

Największe wykorzystanie materiałów konstrukcyjnych wiąże się z budową fundamentów wiatraka. Fundamenty pod jedną wieżę wymagają wylania około 500 ton betonu oraz około 25 ton stali zbrojeniowej. Elementy konstrukcyjne pojedynczej elektrowni ważą około 150 ton (wieża ok. 75 ton, gondola ok. 50 ton, rotor i śmigła ok. 23 ton). Łopaty śmigła – poza częścią łączeniową – wykonane są z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym.

Zapotrzebowanie na materiały konstrukcyjne (piasek stabilizowany cementem, podsypka piaskowo – cementowa, żwir, beton cementowy, kruszywo łamane, tłuczeń kamienny itp.) do budowy placu manewrowego i montażowego, podjazdu i ew. ulepszenia dróg dojazdowych zostanie szczegółowo oszacowane na etapie uzyskiwania pozwolenia na budowę.

W fazie budowy będzie występowało zużycie wody – głównie przy pielęgnacji betonowych fundamentów i na cele bytowe ekip prowadzących roboty budowlane. Woda w tym celu będzie dostarczana beczkowozami. Przewidywane zużycie wody do pielęgnacji betonowych fundamentów będzie uzależnione od rodzaju użytego materiału, pory roku, temperatury
i wilgotności powietrza oraz szeregu innych parametrów związanych z wytycznymi branżowymi zastosowanymi do budowy fundamentu, dlatego jest bardzo trudne do oszacowania na tym etapie, szczegóły będą możliwe do podania na etapie projektu budowlanego. Zapotrzebowanie na wodę na cele socjalne będzie uzależnione od ilości zatrudnionych pracowników, pory roku, oraz długości.

Elektrownia wiatrowa to urządzenia bezobsługowe, niewymagające zasilania w wodę. Energia elektryczna, zapewniająca oświetlenie elektrowni wiatrowej, pobierana będzie
z transformatora elektrowni wiatrowej. W sytuacji braku wiatru energia elektryczna na potrzeby silnika, azymutowania, sterowników, oświetlenia i pomp hydraulicznych (ok. 10 kW) pobierana będzie z sieci. W trakcie okresowych prac serwisowo-konserwacyjnych wystąpi zapotrzebowanie na smary i oleje.

Nie przewiduje się wystąpienia specjalnego zużycia wody, surowców, materiałów, paliw
i energii na etapie likwidacji planowanego przedsięwzięcia. Możliwe zużycie wody wiązać się będzie wyłącznie z potrzebami socjalno – bytowymi pracowników prowadzących demontaż obiektów. Ponadto, jak w przypadku wszystkich działań związanych z pracą maszyn (dźwigów, samochodów, itp.), występować będzie standardowe zapotrzebowanie na paliwo niezbędne do ich napędu.

Uwzględnione są w rozwiązaniach technicznych i budowlanych wiatraka (np. konstrukcyjne ograniczenia emisji hałasów pochodzenia mechanicznego i aerodynamicznego, antyodblaskowe pokrycia śmigieł, kolorystyka wiatraków komponująca się z istniejącą kolorystyką krajobrazu).

Hałas mogący przekraczać poziom 45 dB - do odległości do 180 m od instalacji

Pola elektromagnetyczne o natężeniach powodujących ewentualność ograniczonego dostępu osób postronnych - w bezpośrednim (kilkumetrowym) sąsiedztwie transformatorów i linii przesyłowych.

Nie przewiduje się, żeby oceniana elektrownia powodowała jakiekolwiek znaczące oddziaływania na środowisko. Tak więc nie można mówić o obszarach chronionych „znajdujących się w zasięgu znaczącego oddziaływania”.

Teren przedsięwzięcia znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu „Dolina Prosny”, obejmującym prawie cały obszar gminy z wyjątkiem jej krańców południowo-zachodnich. Ustalony został rozporządzeniem Wojewody Kaliskiego nr 65 z dnia 20 grudnia 1996 r.